Grote weerschijnvlinder
Apatura iris Großer Schillerfalter Le Grand Mars
Familie: Schoenlappers (Weerschijnvlinders)

De bovenvleugel heeft een blauwe weerschijn in het zonlicht

Vaak "drinkt" de Grote weerschijnvlinder op vochtige grond

De Grote weerschijnvlinder is een van de grootste inheemse dagvlinders. Hij is goed herkenbaar aan de blauwe weerschijn van de bovenvleugels van het mannetje. Deze laten deze blauwe kleur zien waneer het zonlicht onder een bepaalde hoek invalt. Op de bovenvleugel is verder een oranje omrande ronde vlek te zien. Aan de onder- en bovenkant loopt een witte band. Deze vormt bij de Grote weerschijnvlinder een spoor op de helft van de vleugel, in tegenstelling tot de Kleine weerschijnvlinder, waarbij deze spoor ontbreekt. De vliegtijd is van begin juni tot eind juli.
De Grote weerschijnvlinder wordt in Limburg alleen aangetroffen in de omgeving van Weert en in Zuid- Limburg. In de Weerter-bossen bevindt zich een stabiele populatie. In de Eifel en Ardennen is deze vlinder veel algemener. Hier kan hij in vochtige, beschaduwde beekdalen worden aangetroffen waar zijn waardplant Boswilg (Salix caprea) voorkomt. De grote, tot 4 centimeter lange, rupsen hebben een slakvorm en een groene kleur.
In Zuid- Limburg, waar tot 1990 bijna alle meldingen vandaan kwamen, is de situatie minder rooskleurig. In de Vijlener bossen werd slechts een zeer gering aantal vlinders geteld. Deze opvallende vlinder vertoont een zeer beperkte vliegactiviteit. Veel tijd wordt zittend op een blad in een boomkruin doorgebracht. De mannetjes vliegen over bospaden, langs bosranden of op open plekken in het bos en gaan regelmatig op de grond zitten om daar aan vochtige aarde te zuigen. Deze prachtige vlinder is een beetje een viespeuk, want ook aan aas, uitwerpselen, bloedende bomen en honingdauw wordt gezogen. Om de vlinders te lokken kan gebruik worden gemaakt van lokaas in de vorm van sterk riekende stoffen zoals urine, rottend vlees en Limburgse stinkkaas.